Mijn liefde voor stenen
Mijn liefde voor stenen
Mijn liefde voor stenen gaat terug naar mijn vroege jeugd. Ik was ongeveer een jaar of zes, misschien was het zelfs nog eerder. Op een camping in Zeeland speelde ik als stadskind zomers lang in de ongerepte natuur en ik kan me nog heel goed herinneren dat ik altijd naar stenen zocht. Urenlang en vaak in mijn eentje struinde ik over het land. De gevonden stenen hield ik heel lang vast en ik bestudeerde hun vormen, kleuren, en patronen, daarbij voelde ik de energie vanuit de steen door mijn handen en lijf stromen. Ik voelde hoe ze koud waren van de aarde en de regen, of juist warm door de zon.
Natuurlijk gingen er ook de nodige stenen mee naar huis. Elke dag wel een paar. En op een dag ‘voelde’ ik ineens heel helder dat sommige stenen pijnen weg konden nemen. Ik ging languit op de bank liggen en plaatste een ronde lichte steen op de plek tussen mijn wenkbrauwen, de plek die ik nu benoem als mijn 3e oog. Zo nam de steen mijn hoofdpijn weg en werd mijn intuïtie bevestigd.
De liefde voor stenen is altijd in mijn leven gebleven. Allerlei steensoorten en stenen altaars zijn te vinden in mijn huis en in mijn tuin, vanuit alle windrichtingen, met een voorliefde voor de stenen die de natuur ons zelf schenkt. Die liever niet gedolven worden uit mijnen maar die moeder Aarde gul aan ons geeft, die ze opwerpt uit het diepe van de zee of omhoog duwt naar het land, want zij kent grote overvloed.
De stenen waar ik mee werk zijn veelal natuurlijk gevormde oeroude stenen ( uit de periode voor de ijstijd, sommigen met fossiele resten of vulkanisch gesteente). En wat hebben zij een verhalen te vertellen. Enorme wijsheid en inzichten voor wie naar hen luistert. Ze hebben eeuwen meegemaakt aan veranderende energie en vormen een sleutel naar gezondheid en wijsheid. Energetisch gezien vormen aandoeningen, lichamelijk, mentaal of spiritueel, een slot en met de juiste sleutel kun je dat slot ontgrendelen waardoor de blokkade weer vrij door kan stromen.
Daarom word ik zo enorm gelukkig van dit helende stenenvolk die een metafoor zijn van oneindige overgave in hun onbeweeglijkheid en pure empathie voor alles wat er is. Zij hoeven nergens heen, hoeven niets te doen, zij hoeven alleen maar te ‘zijn’.
Zoals in de Inca-mythologie de ‘apu’ werd beschreven als verwijzing naar de heilige bergen; waarbij elke berg zijn eigen geest (energie) had, zo is ook met de kleinere stenen, zij die los zijn gekomen van dat massieve gebergte om hun boodschap de wereld in te fluisteren en te reizen met de elementen.
Ik ben eeuwig dankbaar om met hen te mogen werken en hun wijsheid door het maken van helende sieraden en intuïtieve boodschappen te mogen delen, zodat we als mens ook weer heel dicht bij onze eigen natuur kunnen komen en daar opnieuw connectie mee kunnen maken waardoor we heelheid kunnen ervaren.
Bij deze dus mijn ode aan het stenenvolk. Omdat zij er altijd al waren en altijd zullen zijn. Als eeuwige toeschouwers van de vele levens die wij leven.
Liefs
Odette